Baseflow Inside: Kevin Pease

Het mentale aspect van softwareontwikkeling

‍Toenik begon aan de Associate Degree Software Development aan de Saxion Hogeschool, was ik vastbesloten om binnen een minimum aan tijd een capabele softwareontwikkelaar te worden. Ik heb deze opleiding goed gekozen, want op dag één doken we meteen in het diepe. Voordat ik aan deze opleiding begon, bereidde ik me mentaal voor op twee intensieve jaren waarin ik veel zou leren over de bijzonderheden van softwareontwikkeling, waarbij ik dacht dat de grootste uitdaging zou liggen in het begrijpen van complexe onderwerpen en abstracte concepten. Ik vermoedde ook dat mijn logische en wiskundige vaardigheden grondig getest zouden worden. Een paar weken later concludeerde ik dat ik gelijk had, maar ik kwam ook tot een belangrijk inzicht:

Het softwareontwikkelingsproces gaat over meer dan technische vaardigheden en kennis, vooral bij een steile leercurve. Er is nog een minder voor de hand liggende kant: het mentale proces.

Ik worstelde met verschillende onderwerpen tijdens de eerste weken van de cursus. Ik had vooraf geen echte programmeerervaring, dus ik had moeite om sommige concepten te begrijpen. Ik hield mezelf voor dat dit gevoel van geen idee hebben wat ik deed uiteindelijk wel zou verdwijnen naarmate de maanden verstreken en mijn ervaring en kennis groeiden. Ik wist niet dat ik het helemaal mis had, en dat ik mijn mentaliteit en leerstrategie moest aanpassen om deze cursus te kunnen afronden.

Ik ben opgegroeid met bepaalde morele waarden en een manier van denken over dingen. Dit is een heel onderwerp van discussie op zich. Maar het punt is dat ouders, school en maatschappij mij hebben geleerd dat fouten maken slecht is, dat experimenteren ongewenst en gevaarlijk is, en dat worstelen met iets een teken is dat je het misschien niet aankunt. Ik nam deze mentaliteit mee naar Saxion, maar ook daar veranderde het grondig.

Hoewel de inhoud, het concept en het niveau van de opleiding voldoende zijn om bekwame ontwikkelaars voort te brengen, had ik het geluk een paar docenten te hebben die me konden laten zien hoe ik uitdagingen moest aanpakken, problemen moest oplossen en met originele ideeën moest komen. Door hen leerde ik dat het prima is om te worstelen. Het is zelfs de essentie van ontwikkelen. Hoe meer je faalt, hoe meer je leert. Als je niet leert, ontwikkel je jezelf niet. Anders zou het weten en doen heten, toch? Het proces was niet altijd gemakkelijk, maar ik leerde een groeimindset aan te nemen. Ik voelde me comfortabel om uit mijn comfortzone te komen. Ik voel me nog regelmatig geïntimideerd door uitdagingen. Maar ik heb ervaren dat er geen reden is om te geloven dat er geen oplossing is voor die uitdagingen en dat het helemaal prima is als die oplossing uiteindelijk niet van mij komt maar van iemand anders.

Fast forward naar december 2022. Ik vond een stage bij Baseflow en stond te popelen om verder te gaan op mijn pad om nog meer kennis en vaardigheid in het vak te krijgen. Toch was ik sceptisch over de voortzetting van mijn persoonlijke groei. Ik was enigszins bang dat daar tijdens mijn stage geen ruimte voor zou zijn. Die zorgen zijn allang verdampt.

Vanaf nu maak ik deel uit van een bedrijf dat experimenteren sterk aanmoedigt. Buiten de gebaande paden denken wordt over het algemeen als een goede zaak beschouwd. Tijd nemen voor persoonlijke interesses wordt verwacht. Vertrouwen en autonomie worden als normaal beschouwd, en er is een totaal gebrek aan werkvloerpolitiek. Dit alles sluit goed aan bij mijn nieuwe mentaliteit. De weg om softwareontwikkelaar te worden (en al te zijn, trouwens) is uitdagend. Toch ben ik ervan overtuigd dat Baseflow een uitstekende omgeving biedt waar mensen echt kunnen opbloeien tot een (Basis)bloem.